Θα τα φυτέψουν σε κήπους, αυλές πολυκατοικιών, μπαλκόνια ή σε εξοχικά και πατρικά
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Λιγότερους κατιφέδες και τριανταφυλλιές αλλά περισσότερη ρόκα, μαϊντανό και μαρούλια ακόμα και ντομάτες θ' ανθίσουν φέτος στα μπαλκόνια, στους κήπους των πολυκατοικιών και μονοκατοικιών της Θεσσαλονίκης.
Φυτώρια και καταστήματα αγροτικών εφοδίων καταγράφουν το τελευταίο διάστημα ένα νέο κύμα ενδιαφέροντος για καλλιέργειες κηπευτικών και αρωματικών φυτών στο σπίτι, στη βεράντα, σε παρτέρια και γλάστρες, που συναγωνίζεται αυτό των καλλωπιστικών φυτών και φαίνεται να συνδέεται άμεσα με τη μείωση του οικογενειακού εισοδήματος.
Ιδιοκτήτες καταστημάτων στην οδό Φράγκων της Θεσσαλονίκης, όπου πωλούνται ρίζες κηπευτικών, οπωροφόρων, βολβών και σπόρων εκτιμούν ότι η κίνηση σε σύγκριση με πέρυσι είναι αυξημένη 30-35%, χωρίς μάλιστα να έχει κορυφωθεί η περίοδος ζήτησης που υπολογίζεται πριν από το Πάσχα. Αρκετοί απ' όσους συνωστίζονται αυτές τις μέρες στα πεζοδρόμια της Φράγκων, φυτεύουν σε γλάστρες και ζαρντινιέρες μπαλκονιών και στον περίβολο πολυκατοικιών ή είναι οπαδοί της γνωστής άποψης «έχω κήπο στο εξοχικό μου ή στρεμματάκι ξεχασμένο στο χωριό μου και τώρα με την κρίση θα το αξιοποιήσω για οικονομία».
Αλλοι συνδυάζουν την ασχολία με τη γη και ως χόμπι κι άλλοι τη βλέπουν ως επιστροφή στις... ρίζες αγοράζοντας σπόρους και ριζίδια για το πατρικό. «Τώρα με την Εγνατία Οδό ήρθαμε πιο κοντά με το χωριό μου, τον Αυγερινό Κοζάνης», μας είπε χαρακτηριστικά η κ. Βούλα Βαριάμη. Παρόλο που το χωριό της είναι από τα ορεινά του Βοΐου θα δοκιμάσει φέτος με πατάτες και άλλα κηπευτικά. «Τι μου κοστίζει;» διερωτήθηκε όταν τη συναντήσαμε σε ένα από τα καταστήματα της Θεσσαλονίκης. «Κάθε φορά που πηγαίνω στο χωριό μπορώ να παίρνω ό, τι βγάζει ο μπαξές...».
Και να μη βγάζει, όμως, όπως συμβαίνει συχνά στις ανήλιαγες βεράντες πολυκατοικιών, οι ερασιτέχνες κηπουροί πάλι θα δοκιμάσουν να φυτέψουν φράουλες, κρεμμύδια και ρίζες αρωματικών φυτών που κοστίζουν ελάχιστα και προτιμώνται ιδιαίτερα, καθώς δεν έχουν υψηλές απαιτήσεις. Κοντά στον κλασικό βασιλικό πια ποτίζονται δενδρολίβανο, μελισσόχορτο, μέντα, δυόσμος ακόμη και θυμάρι που δύσκολα ευδοκιμεί στο κλεινόν άστυ. Βεβαίως ευχέρεια και αποδοτικότητα στην ενασχόληση των αστικών κηπευτικών έχουν οι ιδιοκτήτες στα ψηλά διαμερίσματα των πολυκατοικιών που διαθέτουν και αρκετό ήλιο. «Τα τελευταία 3-4 χρόνια υπάρχει μια τάση για καλλιέργεια κηπευτικών στο μπαλκόνι. Αυτή η τάση έγινε μάλλον ανάγκη από τα Μνημόνια, καθώς αυξάνονται συνεχώς όσοι φυτεύουν στο μπαλκόνι τους ανθεκτικά είδη για το τραπέζι της οικογένειας. Τα ρετιρέ κι όσοι έχουν πρόσβαση σε ταράτσες δημιουργούν παρτέρια με ντοματιές, πιπεριές και μελιτζάνες. Μάλιστα ορισμένοι έχουν εξελιχθεί σε... επιστήμονες αυτού του τρόπου καλλιέργειας, εφευρίσκοντας πατέντες ποτίσματος και αποστράγγισης των νερών, απομάκρυνσης των πουλιών και αντιμετώπισης των εντόμων», δηλώνει ο κ. Θωμάς Τσούγγαρης, ιδιοκτήτης καταστήματος σπόρων και εφοδίων.
Ποιο είναι το κοινό χαρακτηριστικό αυτών που ψάχνουν σπόρους, βολβούς και ρίζες κηπευτικών; «Οι ντόπιες ποικιλίες. Εννέα στους δέκα δυσφορούν όταν ακούνε τη λέξη υβρίδιο», λέει η υπάλληλος καταστήματος κ. Μαρία Γεωργακοπούλου. ««Εχω μια γλαστρούλα, τι λαχανικό μπορώ να βάλω;» σε ρωτάνε. Αν τους πεις κρεμμύδια Ολλανδίας θα σε κοιτάξουν στραβά και με το δίκιο τους...».
Ζητούν ντόπιες ποικιλίες
Η γνωστή Εναλλακτική Κοινότητα Πελίτι της Δράμας καταγράφει, μάλιστα, τους τελευταίους μήνες «εκρηκτική ζήτηση σπόρων για ντόπιες ποικιλίες, 100% περισσότερο από άλλες χρονιές» δηλώνει στην «Κ» ο εμπνευστής της κ. Παναγιώτης Σαϊνατούδης. Κάθε χρόνο από τον Οκτώβριο μέχρι τον Φεβρουάριο η κοινότητα δέχεται επιστολές απ' όλη την Ελλάδα για αποστολή σπόρων ντόπιων ποικιλιών (δωρεάν). «Μέχρι τώρα έχουμε ανταποκριθεί σε περισσότερες από 1.000 επιστολές και παρόλο που η περίοδος έληξε, συνεχίζουν να καταφθάνουν και δεν θα σταματήσουν», ανέφερε ο ίδιος.
Είναι η προσπάθεια εξοικονόμησης ή έχει πλέον φυτρώσει η φιλοσοφία για τη διατήρηση των ντόπιων ποικιλιών; «Σανίδα σωτηρίας είναι η αυτάρκεια» απαντά ο κ. Σαϊτανούδης. «Αν έως τώρα στην Ελλάδα καλλιεργούσαμε τις παραδοσιακές ποικιλίες για την ποιότητα της τροφής, τώρα τις καλλιεργούμε και για επιβίωση». Τι ζητούν επαγγελματίες και ερασιτέχνες καλλιεργητές στις περισσότερες επιστολές; «Σπόρους ντομάτας, που να έχει άρωμα, χρώμα και γεύση», λέει ο δημιουργός της Κοινότητας.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Λιγότερους κατιφέδες και τριανταφυλλιές αλλά περισσότερη ρόκα, μαϊντανό και μαρούλια ακόμα και ντομάτες θ' ανθίσουν φέτος στα μπαλκόνια, στους κήπους των πολυκατοικιών και μονοκατοικιών της Θεσσαλονίκης.
Φυτώρια και καταστήματα αγροτικών εφοδίων καταγράφουν το τελευταίο διάστημα ένα νέο κύμα ενδιαφέροντος για καλλιέργειες κηπευτικών και αρωματικών φυτών στο σπίτι, στη βεράντα, σε παρτέρια και γλάστρες, που συναγωνίζεται αυτό των καλλωπιστικών φυτών και φαίνεται να συνδέεται άμεσα με τη μείωση του οικογενειακού εισοδήματος.
Ιδιοκτήτες καταστημάτων στην οδό Φράγκων της Θεσσαλονίκης, όπου πωλούνται ρίζες κηπευτικών, οπωροφόρων, βολβών και σπόρων εκτιμούν ότι η κίνηση σε σύγκριση με πέρυσι είναι αυξημένη 30-35%, χωρίς μάλιστα να έχει κορυφωθεί η περίοδος ζήτησης που υπολογίζεται πριν από το Πάσχα. Αρκετοί απ' όσους συνωστίζονται αυτές τις μέρες στα πεζοδρόμια της Φράγκων, φυτεύουν σε γλάστρες και ζαρντινιέρες μπαλκονιών και στον περίβολο πολυκατοικιών ή είναι οπαδοί της γνωστής άποψης «έχω κήπο στο εξοχικό μου ή στρεμματάκι ξεχασμένο στο χωριό μου και τώρα με την κρίση θα το αξιοποιήσω για οικονομία».
Αλλοι συνδυάζουν την ασχολία με τη γη και ως χόμπι κι άλλοι τη βλέπουν ως επιστροφή στις... ρίζες αγοράζοντας σπόρους και ριζίδια για το πατρικό. «Τώρα με την Εγνατία Οδό ήρθαμε πιο κοντά με το χωριό μου, τον Αυγερινό Κοζάνης», μας είπε χαρακτηριστικά η κ. Βούλα Βαριάμη. Παρόλο που το χωριό της είναι από τα ορεινά του Βοΐου θα δοκιμάσει φέτος με πατάτες και άλλα κηπευτικά. «Τι μου κοστίζει;» διερωτήθηκε όταν τη συναντήσαμε σε ένα από τα καταστήματα της Θεσσαλονίκης. «Κάθε φορά που πηγαίνω στο χωριό μπορώ να παίρνω ό, τι βγάζει ο μπαξές...».
Και να μη βγάζει, όμως, όπως συμβαίνει συχνά στις ανήλιαγες βεράντες πολυκατοικιών, οι ερασιτέχνες κηπουροί πάλι θα δοκιμάσουν να φυτέψουν φράουλες, κρεμμύδια και ρίζες αρωματικών φυτών που κοστίζουν ελάχιστα και προτιμώνται ιδιαίτερα, καθώς δεν έχουν υψηλές απαιτήσεις. Κοντά στον κλασικό βασιλικό πια ποτίζονται δενδρολίβανο, μελισσόχορτο, μέντα, δυόσμος ακόμη και θυμάρι που δύσκολα ευδοκιμεί στο κλεινόν άστυ. Βεβαίως ευχέρεια και αποδοτικότητα στην ενασχόληση των αστικών κηπευτικών έχουν οι ιδιοκτήτες στα ψηλά διαμερίσματα των πολυκατοικιών που διαθέτουν και αρκετό ήλιο. «Τα τελευταία 3-4 χρόνια υπάρχει μια τάση για καλλιέργεια κηπευτικών στο μπαλκόνι. Αυτή η τάση έγινε μάλλον ανάγκη από τα Μνημόνια, καθώς αυξάνονται συνεχώς όσοι φυτεύουν στο μπαλκόνι τους ανθεκτικά είδη για το τραπέζι της οικογένειας. Τα ρετιρέ κι όσοι έχουν πρόσβαση σε ταράτσες δημιουργούν παρτέρια με ντοματιές, πιπεριές και μελιτζάνες. Μάλιστα ορισμένοι έχουν εξελιχθεί σε... επιστήμονες αυτού του τρόπου καλλιέργειας, εφευρίσκοντας πατέντες ποτίσματος και αποστράγγισης των νερών, απομάκρυνσης των πουλιών και αντιμετώπισης των εντόμων», δηλώνει ο κ. Θωμάς Τσούγγαρης, ιδιοκτήτης καταστήματος σπόρων και εφοδίων.
Ποιο είναι το κοινό χαρακτηριστικό αυτών που ψάχνουν σπόρους, βολβούς και ρίζες κηπευτικών; «Οι ντόπιες ποικιλίες. Εννέα στους δέκα δυσφορούν όταν ακούνε τη λέξη υβρίδιο», λέει η υπάλληλος καταστήματος κ. Μαρία Γεωργακοπούλου. ««Εχω μια γλαστρούλα, τι λαχανικό μπορώ να βάλω;» σε ρωτάνε. Αν τους πεις κρεμμύδια Ολλανδίας θα σε κοιτάξουν στραβά και με το δίκιο τους...».
Ζητούν ντόπιες ποικιλίες
Η γνωστή Εναλλακτική Κοινότητα Πελίτι της Δράμας καταγράφει, μάλιστα, τους τελευταίους μήνες «εκρηκτική ζήτηση σπόρων για ντόπιες ποικιλίες, 100% περισσότερο από άλλες χρονιές» δηλώνει στην «Κ» ο εμπνευστής της κ. Παναγιώτης Σαϊνατούδης. Κάθε χρόνο από τον Οκτώβριο μέχρι τον Φεβρουάριο η κοινότητα δέχεται επιστολές απ' όλη την Ελλάδα για αποστολή σπόρων ντόπιων ποικιλιών (δωρεάν). «Μέχρι τώρα έχουμε ανταποκριθεί σε περισσότερες από 1.000 επιστολές και παρόλο που η περίοδος έληξε, συνεχίζουν να καταφθάνουν και δεν θα σταματήσουν», ανέφερε ο ίδιος.
Είναι η προσπάθεια εξοικονόμησης ή έχει πλέον φυτρώσει η φιλοσοφία για τη διατήρηση των ντόπιων ποικιλιών; «Σανίδα σωτηρίας είναι η αυτάρκεια» απαντά ο κ. Σαϊτανούδης. «Αν έως τώρα στην Ελλάδα καλλιεργούσαμε τις παραδοσιακές ποικιλίες για την ποιότητα της τροφής, τώρα τις καλλιεργούμε και για επιβίωση». Τι ζητούν επαγγελματίες και ερασιτέχνες καλλιεργητές στις περισσότερες επιστολές; «Σπόρους ντομάτας, που να έχει άρωμα, χρώμα και γεύση», λέει ο δημιουργός της Κοινότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου