Ο Π. Μολυβιάτης στην «Κ»: Ανοιχτή επιστολή προς τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ

 

Αξιότιμε κύριε Γενικέ Γραμματέα του ΝΑΤΟ,

Τον τελευταίο καιρό προβαίνετε σε δηλώσεις σχετικά με την κρίση που επικρατεί στις σχέσεις Ελλάδος – Τουρκίας. Οι δηλώσεις αυτές φαινομενικά τηρούν ίση απόσταση μεταξύ των δύο χωρών.

Στην πραγματικότητα όμως είναι τυπικά απαράδεκτες, ουσιαστικά ευνοούν τον επιτιθέμενο εις βάρος του θύματός του και τελικά είναι επιβλαβείς για τη Συμμαχία.

Ο γ.γ. του ΝΑΤΟ είναι υπάλληλος των κυβερνήσεων που τον διορίζουν και καταβάλλουν τον μισθό του από τα χρήματα των φορολογουμένων τους. Δεν διαμορφώνει πολιτική –αυτό είναι έργο των κυβερνήσεων– και δεν εκφράζει θέσεις χωρίς την έγκρισή τους. Και προφανώς δεν έχει εγκρίνει τις δηλώσεις αυτές η ελληνική κυβέρνηση.

Ο λόγος υπάρξεως κάθε συμμαχίας είναι προφανώς η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της. Εδώ όμως έχουμε ένα μέλος του ΝΑΤΟ, την Τουρκία:

Να διεκδικεί επισήμως και δημόσια τα εδάφη ενός άλλου μέλους, της Ελλάδος. Και συγκεκριμένα, 152 νήσους, νησίδες και βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου.

Να πραγματοποιεί καθημερινά υπερπτήσεις πολεμικών αεροσκαφών πάνω από τα εδάφη αυτά.

Οταν καλείτε την Ελλάδα σε διάλογο με την Τουρκία για να λύσουν τις διαφορές τους, αυτό δεν είναι στάση ίσων αποστάσεων. Είναι ενθάρρυνση του επιτιθέμενου εις βάρος του θύματός του.

Να έχει αναπτύξει απέναντι των νησιών αυτών τον μεγαλύτερο αποβατικό στόλο της Μεσογείου και ταυτοχρόνως να απαιτεί και τον αφοπλισμό τους.

Οταν εσείς, κύριε Γενικέ Γραμματέα, καλείτε την Ελλάδα σε διάλογο με την Τουρκία για να λύσουν τις διαφορές τους, στην ουσία ζητάτε από την Ελλάδα να καταστήσει την εδαφική της ακεραιότητα αντικείμενο διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Και το ζητάτε αυτό ενώ εκπροσωπείτε μια Συμμαχία που συνεστήθη και εξακολουθεί να υπάρχει για αυτόν ακριβώς τον λόγο, δηλαδή την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας των μελών της.

Αυτό δεν είναι στάση ίσων αποστάσεων. Είναι ενθάρρυνση του επιτιθέμενου εις βάρος του θύματός του.

Και αυτό, τελικά, δεν οδηγεί σε ενίσχυση της συνοχής της Συμμαχίας, αλλά μάλλον στη διάλυσή της.

Εάν, κύριε Γενικέ Γραµµατέα, δεν έχετε την εξουσιοδότηση να παρέμβετε για να διορθωθεί αυτή η πρωτοφανής και απαράδεκτη κατάσταση στους κόλπους της Συμμαχίας, νομίζω ότι το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να σιωπήσετε έως ότου λήξει η θητεία σας.

Ειλικρινά,

Πέτρος Γ. Μολυβιάτης

Πέθανε ο Κώστας Γκουσγκούνης σε ηλικία 91 ετών

 

Πέθανε το μεσημέρι της Δευτέρας στο Θριάσειο νοσοκομείο και σε ηλικία 91 ετών ο γνωστός ηθοποιός που πρωταγωνίστησε σε ερωτικές ταινίες, αλλά και φωτογράφος Κώστας Γκουσγκούνης. Την είδηση έκανε γνωστή ο φίλος του, Δημήτρης Λουκάκης, μέσα από ανάρτηση στο Facebook

Newsroom

09.05.2022 • 15:12

•  
•  

Πέθανε το μεσημέρι της Δευτέρας στο Θριάσειο νοσοκομείο από ανακοπή καρδιάς και σε ηλικία 91 ετών ο γνωστός ηθοποιός που πρωταγωνίστησε σε ερωτικές ταινίες, αλλά και φωτογράφος Κώστας Γκουσγκούνης. Την είδηση έκανε γνωστή ο φίλος του, Δημήτρης Λουκάκης, μέσα από ανάρτηση στο Facebook. 

«Πέθανε ο Κώστας Γκουζγκούνης
Ο Κωστής έφυγε την Παρασκευή (06/05/22) στο Θριάσειο νοσοκομείο από ανάκοπη καρδιάς. Με το χαμόγελο στα χείλη δυνατός. Ηταν εκεί μερικές ημέρες καταβεβλημένος. Δίπλα του ήταν η κόρη του Χαρούλα, ο γαμπρός του Αργύρης και τα εγγόνια Δημήτρης και Κώστας.

Λίγο πριν σβήσει λέει στον αγαπημένο του Δημητράκη. “Αυτό είναι το κουστούμι που θα φορέσω. Θέλω να με πάτε στη Λούτσα στο κοιμητήριο Αρτέμιδας και θέλω το γραφείο κηδειών του φίλου μου στη λεωφόρο Μεσογείων. Μη στεναχωριέστε καλή αντάμωση”.
Κηδεύτηκε σήμερα (09/05/22) στις 12.00, στην Αρτέμιδα, όπως επιθυμούσε.

Ο Κώστας Γκουζγκούνης γεννήθηκε στη Λάρισα στις 21 Μαρτίου 1931. Η βασική του δουλειά ήταν φωτογράφος, τέχνη που έμαθε στη θεσσαλική πόλη από τον πατέρα του Δημήτρη (Μίμη τον ήξερε όλος ο κόσμος) και στη συνέχεια όταν ήρθε στην Αθήνα άνοιξε δικό του φωτογραφείο, στο Χολαργό. Παράλληλα έπαιξε ως κομπάρσος σε αρκετές ταινίες, αλλά έγινε γνωστός κυρίως για αυτές με ερωτικό περιεχόμενο, στις οποίες είχε πρωταγωνιστικό ρόλο. Και έτσι του δόθηκε το προσωνύμιο ο “βασιλιάς του σεξ”, με σήμα κατατεθέν το ξυρισμένο κεφάλι του.

Οι ταινίες που έλεγε συχνά-πυκνά ότι ήταν σταθμός στην καριέρα του ήταν δύο. Το “Σεξ 13 μποφόρ”, γυρισμένη το 1971, η οποία είχε σπάσει τα ταμεία με 85.918 εισιτήρια και ο “Ηδονοβλεψίας”, που γυρίστηκε το 1984, στις Μαρίκες στη Ραφήνα και στην Αγία Μαρίνα στην Αίγινα.
Ωστόσο, η πρώτη ταινία του σε ρόλο κομπάρσου ήταν η “Αγνή του λιμανιού” το 1952, σε παραγωγή Φίνος Φιλμ με τους Ελένη Χατζηαργύρη, Γιώργο Γληνό και Αλέκο Αλεξανδράκη.

Στη συνέχεια εμφανίστηκε στη “Θεία απ’ το Σικάγο” το 1957. Είναι ο άντρας δίπλα στο Στέφανο Στρατηγό που λέει την ατάκα “θα τον σκοτώσετε τον άνθρωπο” όταν ήδη έχει πέσει η γλάστρα.

Ο ίδιος συχνά-πυκνά αναφερόταν και στην ταινία “Μία ζωή την έχουμε” του 1958, όπου είχε το ρόλο του καφετζή, με σγουρά μαλλιά ακόμη και εξυπηρετούσε τον Δημήτρη Χορν. Αλλά και στο θεατρικό έργο “Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται το οποίο προβλήθηκε στην ΕΡΤ το 1975 και έπαιζε τον Τούρκο. Η επιβλητική παρουσία του στη σειρά είχε ως αποτέλεσμα να τον ψάξει ο Άλαν Πάρκερ για να του δώσει ρόλο στο εξπρές του μεσονυχτίου. Τελικά κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατόν για λόγους που δεν είναι της παρούσης.

Κάποια στιγμή έκανε και ζωντανό πορνό στο Εlite, ενώ βραβεύτηκε στο 3ο και στο 8ο Φεστιβάλ Cult Ελληνικού Κινηματογράφου το 2005 και το 2010, αντίστοιχα.

Κωστή, σγουρομάλλη όπως σε φώναζα (όταν βγαίναμε έξω πάντα είχε στο πορτμπαγκάζ του δίπορτου Opel Rekord μία περούκα με σγουρά μαλλιά, για να μην τον αναγνωρίζουν), μου είχες πει πάρα πολλές ιστορίες στα 44 χρόνια γνωριμίας. Σε αρκετά κάποια περιστατικά είμαστε και παρέα. Περάσαμε ωραία. Έφυγες χορτασμένος. Σεβαστήκαμε την επιθυμία σου να σε συνοδεύσουν στην τελευταία σου κατοικία οι συγγενείς και ελάχιστοι φίλοι.
Καλό σου ταξίδι φίλε. Είσαι πλέον μαζί με την κυρά που υπεραγαπούσες. Να ξέρεις ότι όλοι θα σε θυμούνται και θα σε μνημονεύουν. Άλλωστε θα τους δοθούν πολλές ευκαιρίες…». 

Stellantis: Η Σερβία πήρε την επένδυση – Στο… καναβάτσο η Ελλάδα

 

Μετά από τις διαπραγματεύσεις οι οποίες διήρκησαν πάνω από μία τετραετία η μεγάλη Stellantis ( Peugeot, Citroen, DS, FCA, Opel, Jeep κλπ) επέλεξε που θα κάνει την τεράστια επένδυσή της στα Βαλκάνια…

Ο Όμιλος Stellantis λοιπον, συμφώνησε σε όλα με την Κυβέρνησης της Σερβίας και θα κατασκευάζει ηλεκτρικά αυτοκίνητα από το 2024 στο Kragujevac. Είναι μια μεγάλη επένδυση που – εκτός των 10.000 θέσεων εργασίας- και των εσόδων για το Σερβικό Κράτος, βάζει τη χώρα στον κλειστό κύκλο των Ευρωπαϊκών Κρατών, που θα παίξουν βασικό ρόλο στα νέα τεχνολογικά δεδομένα που έρχονται…

 

Η Ελλάδα;

Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, πριν περίπου πέντε χρόνια που είχε εκδηλωθεί το σχετικό ενδιαφέρον για την περιοχή, ως PSA τότε (από τον Ιανουάριο έγινε Stellantis με την συγχώνευση της Fiat Chrysler Automobiles), οι περισσότερες βαλκανικές χώρες έσπευσαν να καταθέσουν προτάσεις. Στον… τελικό πέρασαν τρεις χώρες και ξεκίνησαν οι πιο λεπτομερείς διαπραγματεύσεις για το ποια τελικά θα επιλεγεί και θα πάρει στα εδάφη της αυτή την τεράστια επένδυση.

Όλες οι Βαλκανικές χώρες πλησίασαν τους Γάλλους, εκτός της Ελλάδας, η οποία εκείνη την περίοδο (Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ), κινούνταν σε διαφορετικούς -και σαφώς – μη επενδυτικούς ρυθμούς, και ο νοών νοείτο…

Ετσι χάθηκε ακόμα μία τεράστια ευκαιρία για τη χώρα μας, στο βωμό του κομματισμού και των πολιτικών συμφερόντων…

Στην Σερβία

Η Stellantis στο Kragujevac θα ξεκινήσει να κατασκευάζει το ηλεκτρικό της αυτοκίνητο Fiat Panda το 2024 στην πόλη Kragujevac.

Πριν από την σχετική τελετή, ο πρόεδρος της Σερβίας Aleksandar Vucic συναντήθηκε με τους εκπροσώπους της διοίκησης της Stellantis με επικεφαλής τον διευθύνοντα σύμβουλο Carlos Tavares. Ο Vucic ανέφερε πως η Σερβία υπέγραψε συμφωνία για τη χρηματοδότηση της παραγωγής ηλεκτρικού αυτοκινήτου στο Kragujevac, με τη μεταβατική περίοδο να είναι προγραμματισμένη να διαρκέσει μέχρι το 2023.

Η παραγωγή του πρώτου ηλεκτρικού αυτοκινήτου είναι προγραμματισμένη να αρχίσει το 2024, ενώ όπως ο ίδιος αποκάλυψε, το αυτοκίνητο αυτό θα είναι το ηλεκτρικό Fiat Panda.

Με τη σύμβαση αυτή, ξεκινούν οι διαδικασίες για την απορρόφηση επένδυσης ύψους 190 εκατομμυρίων ευρώ από τον Όμιλο Stellantis, ενώ από τη Σερβία η οικονομική υποστήριξη θα είναι ύψους 48 εκατομμυρίων ευρώ.

Ο διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου Stellantis, Carlos Tavares, δήλωσε ότι η σύμβαση με τη Σερβία είναι μια σαφής και συγκεκριμένη κίνηση προς έναν επιτυχημένο μετασχηματισμό της εταιρείας και τη μετάβαση στη νέα τεχνολογική εποχή. «Θα είμαστε περήφανοι όταν τα ηλεκτρικά οχήματα αρχίσουν να βγαίνουν από τη γραμμή παραγωγής τα επόμενα χρόνια», ανέφερε ο Tavares.

 

Πώς από εργάτες σε εργοστάσιο ελληνικού γιαουρτιού έγιναν εκατομμυριούχοι

 

φωτ.: Shutterstock

26 Απριλίου 2016

«Έχτισα κάτι που ποτέ δεν πίστευα ότι θα γινόταν τόσο επιτυχημένο, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ την Chobani να χτίζεται χωρίς όλους αυτούς τους ανθρώπους», δηλώνει ο Χαμντί Ουλούκαγια, ιδρυτής και CEO της εταιρείας που «έθισε» τους Αμερικανούς στο ελληνικού τύπου γιαούρτι. Και επιβραβεύει τους υπαλλήλους του, χαρίζοντάς τους το 10% της εταιρείας του.

Την εποχή εκείνη, η Chobani είχε αποτίμηση 5 δισ. δολαρίων, κάτι που σημαίνει ότι οι πιο παλιοί από τους 2.000 εργαζόμενους γίνονται εκατομμυριούχοι.

Εκείνη την ημέρα, ο κάθε εργαζόμενος έλαβε ένα λευκό πακέτο, στο οποίο αναφέρονταν οι όροι της δωρεάς και ο αριθμός των μετοχών που δικαιούται. Καθώς οι μετοχές μοιράστηκαν με βάση την προϋπηρεσία στην εταιρεία, όσο περισσότερα χρόνια δουλεύε κάποιος στην Chobani, τόσο περισσότερες μετοχές πήρε.   

φωτ.: AP

«Τώρα, θα δουλεύουν για να χτίσουν την εταιρεία ακόμα περισσότερο και θα χτίζουν το μέλλον τους την ίδια στιγμή», εξήγησε ο Ουλούκαγια στους New York Times.

Σύμφωνα με τα όσα προβλέπει η δωρεά, οι περίπου 2.000 υπάλληλοι θα πάρουν το 10% της εταιρείας όταν αυτή πουληθεί ή μπει στο χρηματιστήριο. Και η δεύτερη από αυτές τις επιλογές βρίσκεται κοντά.

Η Chobani κατέθεσε αίτηση για την εισαγωγή της στο χρηματιστήριο Nasdaq τον Νοέμβριο του 2021, με τις πληροφορίες να λένε ότι η ένταξή της θα γίνει με αποτίμηση άνω των 10 δισ. δολαρίων. Αυτό σημαίνει ότι οι υπάλληλοι θα μοιραστούν μεταξύ τους περισσότερα από 500 εκατ. δολάρια.

Έκτοτε, ο Ουλούκαγια αναγκάστηκε να αναβάλει το IPO, καθώς η αγορά των αρχικών δημόσιων εγγραφών έχει «παγώσει». Πλέον, σχεδιάζει να περιμένει τουλάχιστον έως το δεύτερο εξάμηνο του 2022 ή και το 2023.

Έμαθε στους Αμερικανούς να τρώνε «greek yoghurt»

Γιος μιας οικογένειας Κούρδων κτηνοτρόφων, ο Ουλούκαγια έζησε μια ημι-νομαδική ζωή στην Ανατολία, έως ότου οι γονείς του στον έστειλαν στη Νέα Υόρκη για να μάθει αγγλικά.

Όταν το 1996 ο πατέρας του του τηλεφώνησε, λέγοντας ότι σχεδίαζε να τον επισκεφθεί, ο 26χρονος τότε φοιτητής έψαξε να βρει όσα συνήθιζαν να τρώνε για πρωινό στο σπίτι τους στην Τουρκία: Ψωμί, ελιές και φέτα. Διαπιστώνοντας με έκπληξη ότι η καλύτερη φέτα που μπορούσε να βρει στα αμερικανικά σούπερ μάρκετ ήταν εντελώς άγευστη μπροστά σε εκείνη που έφτιαχνε η οικογένειά του στην Τουρκία, ο Ουλούκαγια έκανε χωρίς να το γνωρίζει το πρώτο βήμα για να γίνει δισεκατομμυριούχος.

φωτ.: AP

Τα επόμενα χρόνια, προσάρμοσε την οικογενειακή τους συνταγή στις τοπικές πρώτες ύλες και τα γούστα των Αμερικανών καταναλωτών και άρχισε να πουλά τη δική του φέτα, την οποία ονόμαζε «Euphrates». Ο ίδιος έτρεχε το μικρό του εργοστάσιο, χειριζόταν τις πωλήσεις, το μάρκετινγκ, τις επαφές με τους πελάτες χονδρικής. Έκανε μόνος του μέχρι και τις διανομές, και κάποιες φορές, εξουθενωμένος από την πολλή δουλειά, κοιμόταν μέσα στο σαράβαλο φορτηγάκι του.

Η ευκαιρία της ζωής του, όμως, ήρθε μέσω του ταχυδρομείου, όταν ένα τοπικό μεσιτικό γραφείο του έστειλε ένα φυλλάδιο, διαφημίζοντας κάποιο εργοστάσιο που πωλούνταν. Με μια μηχανική κίνηση, ο Ουλούκαγια το πέταξε στα σκουπίδια, αλλά λίγο μετά το ξανασκέφτηκε, και πολύ σύντομα επισκέφθηκε το ακίνητο. Ήταν ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο γιαουρτιού της Kraft, σχεδόν 100 χρόνων, σε κάποιον επαρχιακό δρόμο του New Berlin, στην κεντρική Νέα Υόρκη.

Ο μετανάστης από την Τουρκία αγόρασε το εργοστάσιο με δανεικά χρήματα και έχοντας πάντα στο μυαλό του το ελληνικό γιαούρτι που πουλούσε στα αμερικανικά ντελικατέσεν η ΦΑΓΕ, πέρασε δύο χρόνια τελειοποιώντας τη δική του συνταγή.

φωτ.: AP

Το 2007 παρέδωσε το πρώτο του φορτίο με γιαούρτια Chobani, σε ένα εβραϊκό σούπερ μάρκετ στο Λονγκ Άιλαντ και μέσα στον πρώτο χρόνο, κατάφερε να πραγματοποιήσει πωλήσεις 25 εκατ. δολαρίων. Σήμερα, ο Ουλούκαγια μετανιώνει που στα πρώτα του βήματα επέλεξε να πουλήσει το προϊόν του σαν «ελληνικό γιαούρτι». Στην πραγματικότητα, αυτό που έκανε ήταν να συστήσει στο αμερικανικό καταναλωτικό κοινό το στραγγιστό γιαούρτι, το οποίο απείχε κατά πολύ από τα νερουλά, γεμάτα ζάχαρη και συντηρητικά γιαούρτια που έως τότε κυκλοφορούσαν σε αυτή την τεράστια αγορά.

Το «Greek yoghurt» έγινε πολύ γρήγορα η νέα μανία των Αμερικανών και η Chobani έφτασε το 2012 να κατέχει το 44% αυτής της γοργά αναπτυσσόμενης αγοράς.

Σήμερα, η Chobani κατέχει το ένα πέμπτο της αγοράς ελληνικού γιαουρτιού στις ΗΠΑ (που πραγματοποιεί τζίρο 10 δισ.  δολαρίων τον χρόνο) και επεκτείνεται δυναμικά στους έτοιμους καφέδες και τα φυτικά γάλατα, τα οποία και εμφανίζουν μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης.

moneyreview.gr

Απορρίμματα: Το «τέλος ταφής» φέρνει αυξήσεις στα δημοτικά τέλη

 

Προσπάθεια να απορροφήσουν το κόστος, προκειμένου να μην επιβαρυνθούν οι πολίτες, καταβάλλουν πολλοί δήμοι

Με βάση τη νομοθεσία που ψηφίστηκε πέρυσι το καλοκαίρι, οι δήμοι από φέτος θα καταβάλλουν επιπλέον 20 ευρώ για κάθε τόνο απορριμμάτων που θα οδηγείται σε ταφή. (INTIME NEWS)

Τάνια Γεωργιοπούλου

15.01.2022 • 15:19

•  
•  

Μεγάλη προσπάθεια καταβάλλουν οι δήμοι να απορροφήσουν τις επιπλέον οικονομικές υποχρεώσεις που έχουν προκύψει και να μην επιβαρύνουν τους πολίτες τους με αύξηση δημοτικών τελών.

Από την αρχή του 2022 τυπικά στους δήμους ξεκινάει να επιβάλλεται το νέο «τέλος ταφής», το οποίο ανεβάζει σημαντικά το κόστος διαχείρισης των απορριμμάτων για τους δήμους. Με βάση τη νομοθεσία που ψηφίστηκε πέρυσι το καλοκαίρι, οι δήμοι θα καταβάλλουν επιπλέον 20 ευρώ για κάθε τόνο απορριμμάτων που θα οδηγείται σε ταφή. Το επιπλέον κόστος αποτελεί εφαρμογή Ευρωπαϊκής Οδηγίας και θα αυξάνεται σταδιακά ετησίως έως το 2027, οπότε και θα ξεπεράσει τα 50 ευρώ τον τόνο, ως ένα αντικίνητρο ώστε οι δήμοι να στραφούν σε άλλους τρόπους διαχείρισης των απορριμμάτων τους, όπως ανακύκλωση, διαλογή στην πηγή κ.τ.λ.

Εξάλλου, η αύξηση του κόστους της ενέργειας επιβαρύνει πολύ τους δημοτικούς προϋπολογισμούς. «Στον Δήμο Θεσσαλονίκης έχουμε 200 κτίρια τα οποία πρέπει να θερμαίνονται», αναφέρει χαρακτηριστικά στην «Κ» ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνος Ζέρβας. Πάντως, ο Δήμος Θεσσαλονίκης προχώρησε σε μείωση των δημοτικών τελών κατά επιπλέον 5% από την αρχή του χρόνου, δεδομένου ότι οι πολίτες έχουν πιεστεί πολύ οικονομικά. «Εχουμε υπολογίσει ότι το “τέλος ταφής” θα μας στοιχίσει επιπλέον 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Πρόκειται για ένα κόστος που προσπαθήσουμε να το καλύψουμε», προσθέτει ο κ. Ζέρβας.

Το ενδεχόμενο η επιβολή του «τέλους ταφής» να αναβληθεί για ακόμη μία φορά (ήδη έχουν υπάρξει δύο αναβολές) δεν φαίνεται πολύ πιθανό, χωρίς ωστόσο να έχουν αποκλειστεί άλλες πιθανές λύσεις, προς τις οποίες η ΚΕΔΕ (Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδας) δρομολογεί τις επόμενες ενέργειές της.  

«Θα συνεχίσουμε να επιμένουμε να αλλάξει ο τρόπος υπολογισμού του “τέλους ταφής” ώστε να αναπροσαρμοστούν τα ποσά», λέει στην «Κ» ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ, Δημήτρης Παπαστεργίου.  

Και ο δήμαρχος Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης, Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, τονίζει ότι δεν προτίθεται να προχωρήσει σε αύξηση δημοτικών τελών παρά την οικονομική πίεση. Το μεγαλύτερο θέμα είναι ότι οι δήμοι θα κληθούν να πληρώσουν περισσότερα για καθυστερήσεις που έχουν γίνει σε κεντρικό επίπεδο. «Οι δήμοι δεν έχουν τη δυνατότητα να κάνουν επενδύσεις βαρέος τύπου όσον αφορά τη διαχείριση των απορριμμάτων, κάτι που είναι αρμοδιότητα της περιφέρειας ή του κεντρικού κράτους. Δεν είναι λογικό να πληρώσουμε για κάτι που δεν έχουμε την αρμοδιότητα να αλλάξουμε», δηλώνει στην «Κ» ο δήμαρχος.

Ο Δήμος Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης είναι ένας από τους δήμους της χώρας που έχει προχωρήσει πολύ όσον αφορά τη διαχείριση των απορριμμάτων, οδηγώντας στην ανακύκλωση το 35% των απορριμμάτων του, ενώ ο μέσος όρος της Ελλάδας βρίσκεται στο 12%. «Και με αυτά τα δεδομένα θα κληθούμε να πληρώσουμε επιπλέον 1,5 εκατομμύριο ευρώ. Αν αποφασίζαμε να αυξήσουμε τα δημοτικά τέλη, οι πολίτες θα καλούνταν να πληρώσουν 17% περισσότερο για να καλυφθεί το κόστος», καταλήγει.